بررسی نفاق در لوازم ایمان و نشانه های اهل نفاق( بر اساس آیات 136 تا 141 سوره مبارکه نساء)

همانطور که مطرح شد ایمان لوازمی هم دارد که برای دستیابی به ایمان حقیقی باید به آن ها نیز مومن بود. آیه 136 سوره مبارکه نساء به بیان لوازم ایمان می پردازد و بیان می کند بعد از اینکه ایمان کلی آوردید حال باید به لوازم ایمان نیز مومن شوید که عبارتند از ایمان به توحید، نبوت، کتب الهی انبیا قبلی از قبیل تورات و انجیل...

در ادامه هم می فرماید که هر کس ایمان نیاورد(یعنی ایمان کلی و اولیه را دارد ولی به لوازم ایمان نیاورده) گمراهی دور و درازی نسیبش می شود.

طبق آیات 137 و 138 از ویژگی های منافقین این بوده که همین ایمان اولیه و کلی را می آوردند و سپس برای تمسخر اسلام بعد مدتی مجدد کافر می شدند سپس ایمان می آوردند و باز کافر می شدند! اینها ایمان اولیه را داشتند ولی هیچگاه به لوازم آن ایمان نمی آوردند که این از نشانه های نفاق برشمرده شده است و خداوند به آنان عذاب دردناکی را وعده داده است.

سپس در آیه 139 به نشانه ای برای شناخت منافقان اشاره می شود و قرآن کریم بیان می‌دارد آنان کسانی هستند که شاید در ظاهر اهل ایمان باشند ولی نشست و برخاست و هم نشینی آنان با کفار است؛ چون عزت و بزرگی را نزد آنان می‌دانند و نه خداوند متعال.

در آیه 140 بیان شده که از دیگر نشانه های منافقین این است که نسبت به مفاهیم دینی و ایمانی غیرت ندارند(غیرت: کسی که قبول غیر نمی کند؛ اجازه نمی دهد غیر یا دیگران وارد حریمش شوند.) و اگر در جایی یا مجلسی به مسخره کردن آیات الهی(مثل جوک ساختن برای مفاهیم وآیات الهی، شوخی کردن و...) پرداخته می شود آن جلسه را ترک نمی کنند! به عبارت دیگر کسی که نسبت به مسخره کردن آیات الهی واکنشی ندارد ولو ایمان ظاهری هم داشته باشد طبق این آیه قرآن کریم دچار نفاق می باشد.

در آیه 141 از دیگر نشانه های منافقین تلاششان برای فریب دادن خداوند می باشد، در حالی که این خداوند متعال است که آنان را فریب می دهد و آنان دچار مکر خدا شده اند.

در همین آیه بیان شده از دیگر نشانه های منافقین این است که با کسالت در نماز آماده می شوند.(این بیشتر مربوط به مورد سوم. نفاق در عبادت است ولی چون در آیه آمده بود مورد اشاره قرار گرفت.) به عبارت دیگر یکی از ملاک های تشخص نفاق نوع نماز خواندن است، آیه بیان می‌دارد که منافقین نماز می‌خوانند منتها با حالت تنبلی و در نمازشان در مقابل مردم ریاء می کنند، بین مردم زیاد ذکر می گویند و نماز می خوانند ولی در خلوت چنین نیستند. باید دقت کنیم که مبادا ما چنین باشیم که اگر باشیم منافق محسوب می شویم.

طبق همین آیه منافق مُذَبذَب می باشد یعنی بین ایمان و کفر سرگردان است نه به اهل ایمان گرایش پیدا می کند و نه اهل کفر و تکلیفش روشن نیست و همین بسیار خطرناک است. به بیان آیه چنین کسی توسط خدا گمراه شده و راهی برای هدایتش نیست.

سخنرانی

روضه

مداحی